miércoles, 24 de junio de 2009

" L'AMU "


Pidru i Juan vivían nuna isla. La isla era un esprillal enti garmas. Pidru era l'amu, porque tinía una cuspeta de dos juracos i Juan, nu. Pidru nu supía aladrar, sementar, segar ne estrillajar. Comu era güenu, díjoli a Juan:
-Premítote entrar nel mi práu, i te daré de comer si me lo aladras, sementas, siegas i estrillajas. Nu quiero que morras de jasusa, i amás tenemos de cultivar la terrea. El trebaju es padri de tolas virtús.

Juan qu'istaba subri las garmas, coritu i glarimeando, aceutó agraecíu.

I l'esprillal frutificó, i Pidru otuvo maníficas cojechas, porque Juan era juerti comu una pareja de güéis. Allegarin a la isla barcos qu'apurrian la grana i trujían lambionáas, vinu, jermosas telas, oru i alajas. Daque vegáa crucis i condicoracionis. Tamién vinía de cuandu en vez daque moza guapuca,de caruca cándida i güejos lígrimos. El salariu de Juan era un panucu.

Pasarin las añáas. Pidru hicíase más ricu; Juan aviejaba. De súpitu, los barcos arralarin las sus vesitas. La esprilla espenzó a sobrar ena isla.

-El negociu va mal- díjoli Pidru a Juan una mañanuca -Nu soi pa date namás que meyu pan dendi güi.

Juan agutó. Pidru tinía la su cuspeta.

Apasarin los meses. Juan s'endelgazaba. La grana jacinábase ena llana. Llendé taba la mar. A la final nu se pispiaba dengún calicor de velas ena mar. La isla comblaba de trigu enútil.

-El negociu estorregosí del tóo- Díjoli Pidru a Juan.

-Nu sé qué jacer col trigu. Nu soi pa date náa. Sientolo, porque soi güenu.¡ Veti !

Pidru tiníá la su cuspeta.

Juan marchó alentamente cancia la mar.


RAFAEL BARRETT/" EL PROPIETARIO"
(Torlavega,1876-Arcachón,1910). Editorial Rodu, 1992.
-Traución: Antón Castíu -

No hay comentarios:

Publicar un comentario